Goed, ik ben hier nu dus ruim een week. Het is best wel een luxe om een eigen cabin te hebben met een klein keukentje, maar ik ben er eigenijk nooit. Nouja, de eerste dagen wel.. Ik heb geen auto en de bussen rijden ’s avond niet echt. De farm ligt redelijk dicht bij het centrum van Victoria, maar loopafstand is het dus zeker niet. De eerste dagen was ik om 15.00 uur vrij en het voelt toch een beetje raar om gewoon in iemand anders zijn huis te gaan rondhangen. Dus ging ik maar een beetje lezen, tekenen of wat dan ook in mijn eigen hutje, totdat ik geroepen werd voor het eten. Voelde me echt weer 16, thuiswonend..dat je op je kamer zit te wachten tot er eten is…gelukkig zonder huiswerk. Na het eten wordt er dan opgeruimd, wat van mij onder andere verwacht wordt (jaja chores op de boerderij, als je niet kookt was je af!). Wat verschrikkelijk stressvol is, zeker de eerste dag, want waar laat je alles in deze enorme grote keuken. In het uitggebreide ‘Wooffer” handboek
naast mijn bed waren al wat tips gegeven over hoe ik me moest gedragen. En een van de dingen die er heeel duidelijk instonden was, leg niet dingen op de verkeerde plaats neer, want ik (Leanne) raak gefrustreerd als ik dingen niet kan vinden. Uh..ok..maar waar dan wel? En ik heb gewoon niet het geheugen om het allemaal in een avond te onthouden.Behalve een beetje eng, is de keuken er wel zo een waar je (waarschijnlijk alleen ik..) af en toe van droomt. Met twee ovens, heel veel laden en kasten waar heel veel kookdingen in kunnen. Een enorm aanrecht in het midden. Een voorraadkast, een enorme koelkast waar altijd, maar dan ook echt altijd lekkere dingen in te vinden zijn. En Boy, Canada is geen Southern USA, I tell you! Ze weten echt wat goed, goed eten is hier.
Tot nu toe;
enorm stuk British Columbia Zalm (met hoofdletters) met pilav, gepofte bietjes met geitenkaas met ingemaakte kwarteleitjes;
stoofschotel met zelfgemaakte dumplings, tofu met gestoomde groenten, bruine rijst en pindasaus (jaja, dat gebeurt dus ook, maar het was verschrikkelijk lekker!).
Biefstuk met in boter gestoomde aardappeltjes met munt met als toetje (klaar voor?) upside-down Rhubarb-pecan-Caramel pie.
Pizza (gehaald) met een volkoren bodem, maar daar was eigenlijk ook niks mis mee..
Vietnamese noodlesdoup met spring rolls en lemongrass chicken.
Soto Ajam (dat was ik *trots*, moest ook koken..en vond dat ik niet met boerenkool aan kon komen)
Behalve veel kookspullen zijn er dus veel medebewoners op de boerderij.
Introducing::
Libby en Simon (een labradoedel en eenasbakkenras).
Bruno en Diesel, de grijze en de rooie kater.
LouLou en Hank, twee paarden.
Mijn buurvrouwen de kippen en waar ik sinds gister achter ben,
twee herten die in het bosje naast mijn Cabin slapen (ze hebben nog geen namen, kom op dit moment niet verder dan Bami..Dus als iemand een idee heeft..)
Morgan en Gorden, ‘tha bitches’ het homostel wat hier ook woont en die voornamelijk voor de dieren en het onderhoud zorgen.
Leanne, visionair en eigenaar die dit dus allemaal bedacht heeft, vervolgens gebouwd heeft en er een succes van weet te maken(ik bedoel bedenken is makkelijk)
Gorden heeft meer gezien van Amsterdam dan ik (in ieder geval van het nachtleven) en Morgan is een bioloog die overgegaan is in graphic design. Tada, ZAT om over te praten! Verder zitten hier twee Bald Eagles in de bomen, maar ik weet niet of die ook overnachten, dus dat telt niet echt. Leanne was vooral degene die ik in het begin niet helemaal kon plaatsen. Een beetje strengig, maar zoals ze gister zei; ze krijgen bijna elke twee weken een wooffer en tja.. op een gegeven moment doe je niet zo je best meer. En reageer je wat minder. Ik doe het goed geloof ik. Gorden zei na de film al “we’re going to keep you.” En Leanne biechtte gister op dat ze normaal gesproken de wooffers thuis laten om de kippen te doen zodat zij lekker weg kunnen. Mij niet, mij nemen ze mee, wat heel fijn is anders zou ik toh een beetje eenzamig zijn, twee weken in dat hutje. Kortom, het voelt als een warm bad. Een heel lekker
naar cedar en verse bloemen geurend warm bad. Inclusief rondvliegende hummingbirds boven je hoofd. Ok en af en toe ruikt het dus ook als paardenpoep of kippenstront. Heel erg veel kippenstront.Volgende week ga ik richting Tofino, een ander stadje hier op aan de andere kant van het eiland. Maar eerst nog een trouwerij te gaan. Leanne staat nu de cake te maken voor de 80 gasten die er gan zijn. Levert vast goeie verhalen op (tipje van de sluier, de ene helft is joods de andere helft overtuigd Christen..)
Sitka thinks It’s all awesome!
No comments:
Post a Comment