iedereen is de hele dag al aan het grijnzen op deze ferry. En als je bedenk dat ‘ie om 7.30 vertrok en dat iedereen anderhalf uur van te voren aanwezig moest zijn, dan is de afwezigheid van sacherijnige gezichten best bijzonder.Na Victoria kwam ik aan in Tofino, een heerlijke relaxte plek, midden op het eiland, waar alles draait om zout, driftwood, strand, oceaan en surfen..Hmm..De eerste 4 dingen helemaal perfect om even bij te komen.. en toch de volgende ochtend maar meteen op een surfboard gaan staan. Een beetje met het idee van 'Let’s Get It Over With' in combinatie met 'When in Rome..' En God, wat zie ik er goed uit in een wetsuit (ja mag ik even..? Was de eerste keer sinds ik 20 kilo kwijt ben :). Samen met de dames van de surfschool “Surf Sister” voor het eerst de letterlijke sprong gemaakt naar staan op een surfbord. Best leuk, maar geef mij toch maar iets met een zeil (maw: veelstezwaar dit). s’ Middags een fiets gehuurd om op mijn gemakje naar Chesterman’s beach te trappen. Een van de weinige zandstranden in BC.
Met laag tij kan je naar een eilandje lopen over het strand, waar de golven van de Pacific Ocean constant op het zwarte lavagesteente losbeuken. Niets in de verte om ze tegen te houden. Tenzij je Japan gaat meetellen. Vervolgens teruggerend om Sushi te gaan eten met mijn surfbuddy. Gitaar omgeslingerd om net op tijd terug te zijn op het strand voor zonsondergang om een paar uur later moe maar voldaan met hele koude vingers in mijn stapelbedje te kruipen.De dag daarna een kayaktrip gemaakt naar een Maer-eiland, waar nog een stuk rainforest is wat volledig onaangetast is door kap. Wat inhoudt dat er Ceders staan van 1100 jaar oud. Houtkap heeft een enorme lading hier. Er wordt een constante strijd geleverd, nog steeds tussen loggers en
de tegenbeweging. Als je praat met mensen (in mijn geval de eigenaar van 'Tuff Beans'/coffeeshop, van de Bike-rental en mijn gids voor kayaktrip naar Maer Island.. dus ik weet niet hoe statistisch verantwoord dit is) van Tofino zelf merk je ook dat het gevoel erg dubbel is. Tofino wordt steeds aantrekkelijker voor toeristen, dat brengt werkgelegenheid met zich mee, maar het betekent ook een verandering van de hippie-vibe. De lokale overheid probeert de wildgroei tegen te gaan door meer te reguleren met het gevolg dat je nu geen gitaar meer mag spelen op het strand (huh? Ja dat dacht ik ook..) Na het gevoel te hebben dat mijn hart en ziel en lijf en leden volledig uitgewaaid waren, heb ik de klitten uit mijn haar getrokken en heb ik toch maar besloten om gister weg te trekken uit Tofino, vooral omdat ik toch heel graag deze trip wilde maken met de Ferry. Ben dus op sinds 4.25 am, 5 minuten eerder dan dat Fiona van het zeer Christelijke (bijbel op bed..)Hostel me kwam wekken met een kop koffie (!) Service!
Heb werkelijk nog niemand ontmoet die niet aardig of geïnteresseerd was. Canadezen zijn echt heel erg aardig. Sowieso is deze manier van reizen fijn. Op de bus kom je mensen tegen die je ’s avonds ook weer in het hostel tegenkomt en vandaag dus ook weer op de ferry. Als mensen doorhebben dat je
alleen reist wordt je - of je wilt of niet- toch een beetje geaddopteert. En voor dat je het weet sta je bekent als het Sitka with the guitar, ben je een groep en hang je in elkaars armen bij de Ferryterminal om afscheid te nemen. (Om overigens dezelfde mensen weer tegen te komen op straat de volgende dag..)Inside passage dus vandaag. Deze ferry gaat van Port Hardy, tussen de eilanden door helemaal naar het zuidelijkste puntje van Alaska, Prince Rupert met als het goed is het eea aan watervallen, gletsjers die in zee eindigen en jawel, lot’s of wildlife. Behalve de dolfijnen al een paar zeehonden en een humpbackwhale gezien. Deze enorme bulk aan massa kwam langszij zwemmen, tracteerde ons op een aantal fontijnen aan water en verdween na het laten zien van zijn enorme staart weer de diepte in. Werd er stil en stiekem een beetje emotioneel van.
Beren al veelvuldig gezien langs de weg van Nanaimo naar Tofino. Het is ovigens best een bizar gevoel als je op je fiets zit tussen Tofino en Ucelecet en je ineens realieert dat je gister nog een beer op die hoogte had gezien. Neem je toch de tips over "Wat te doen als je een beer tegenkomt" (first make yourselve big, if that doesn't work, play dead) een stuk serieuser.
Vanavond kom ik aan in Prince Rupert. Proberen om morgen een vliegtuig te vinden naar Haida Gwaii.Heb belsoten om maar door te zetten en dat rare bijzondere eiland te bezoeken. Maar dan moet het wel kunnen..
Eerst nog even walvissen spotten. Er schijnt nog een groep orca’s aan het migreren te zijn, hoei!
No comments:
Post a Comment