Thursday, May 26, 2011

Growing hapinezz

Ah! Zoveel te vertellen, zoveel gebeurt!
Vandaag na een rit van 6 uur aangekomen in Tofino. Friday Harbor, look-a-like in het midden van het eiland aan de wild coast. Dus uiteindelijk na 2&1/2 week toch mezelf los kunnen weken van Sleeping Dog Farm. Het was gek, te gek, meeslepend, vermoeiend en geweldig. Het voelt
alsof ik er een half jaar heb doorgebracht. De laatste dagen waren bizar, vooral het weekend was full-packed. De beste vriendin van Leanne, Sarah ging trouwen. Volgens traditie werd vrijdag de pre-wedding dinner gegeven. Wat voor mij vooral betekende dat op er ineens 40 man op de boerderij waren, die vraag na vraag op me begonnen af te vuren.. Lopend van de guesthouse naar de Cabin naar de tuin: Hoeveel kippen hebben jullie? Waarom heeft die ene kip geen staart. Hoeveel eieren leggen ze? Wat voor plant is dat? (ik:Broccoli, bleek later dat het Favabonen waren..) Waar is de wc (wist ik!) en wie ben jij eigenlijk? (Sitka, I'm from Amsterdam!)
Bizar hoe snel je gewend raakt aan rust en regelmaat. Aan het einde dan de dag was ik dus kapot en liep enigzins verloren rond me afvragend of douchen nog mogelijk ging zijn, omdat die zich bij de enige wc in het huis bevond. Gordon had het
door, sleepte me mee naar de schommelbank waar ik tussen hem en Morgan ingeklemd werd om met een biertje bij te komen.. 'Just stay close we'll protect you'&'just speak Dutch to them, they'll only bother you once' Adempauze voor de afwas. I love drinking on the job en hou ook echt al een beetje van deze verschrikkelijk fijne mannen. Omdat het ook nog een keer de verjaardag van Leanne was, had Sarah (bruid) een verrassing georganiseerd. Namelijk een concert van Oliver Swain, daar in de Sanctuary. Te gekke muzikant met cello, banjo en gitaar en een stem als een muppet (het is helaas echt waar..) Door het door Vredenburg ingebakken dienstbaarheid wat vooral naar boven
komt tijdens een concert, heb ik hem geholpen zijn boel op te ruimen. We raakten aan de praat en de avond eindigde met een fles wijn (ik ondertussen toeter) en een priveconcertje in de Sanctuary. Dit keer zonder muppetstem, waardoor het echt verschrikkelijk mooi was (denk ik..of het was echt de alcohol) The joys of traveling Eh? (picking up a Canadian accent here..)
Dag daarna was de trouwerij. Ik was ondertussen redelijk gewend aan alle mensen om me heen.
Bleek het vooral goed te kunnen vinden met de schoonouders van Sarah ('our neighbours are Dutch, do you know them?')en kreeg weer een enorme lieve aai over mijn bol van Gordon die nog even publiekelijk de aandacht erop vestigde dat ik niemand 10 dagen geleden nog kende, maar dat ik mezelf met alle passie tegen deze trouwerij aangegooid had en hoe hard ik wel niet gewerkt had. Hoeveel warmte en erkenning kan je krijgen?(ik bedoel..het is waar, I worked my ass off, maar fijn als het gezien wordt;)
De dagen erna was het vooral bijkomen, weer lekker 'normaal' in de tuin werken en absoluut de meest waanzinnige wandeling ooit in mijn leven tot nu toe. Bevatte alles, eerst een oude treinbrug over een ravijn waar je overheen kon lopen. Waarbij ik pas door had hoe hoog het wel niet was, nadat ik naar beneden gespuugd had (tikje ordinair, maar aangemoedigd door Gordon en Morgan). Daarna ergens via een boom over de rivier glijden om na een uur krabbelen over bemoste rotsen en rottende takken bij een waterval uit te komen die verdacht veel leek op een scene uit Avatar. Aquamarijnblauw water wat zich een weg naar beneden stort door diepgroene varens en lichtgroen mos. Had me niks verbaast als er ineens een elfje op mijn schouder was geland. Jammer da
t ik niet begrepen had dat we gingen wandelen en dus op mijn Birkenstocks (waar ik overigens om wordt uitgelachen, schijnt een hippieding te zijn hier..pfff!) vervolgens weer de weg omhoog moest vinden. Met een hoop tree and rockhugging is dat wel weer gelukt (althans.. ondertussen even in de rivier gevallen met foon op zak..)
Zoveel te vertellen, zoveel gebeurt, maar uiteindelijk komt het er allemaal op neer dat ik gewoon geluk heb gehad met de plek en de mensen en dat ik denk dat dat wederzijds is :)

He vooruit, dan maar helemaal los met een quote: Happiness is neither virtue nor pleasure nor this thing nor that but simply growth, We are happy when we are growing. W.B. Yeats. Zo! dus..Ik groei me een ongeluk.

Vanavond moet ik gaan uitzoeken wat ik in mijn laatste 2 1/2 week ga doen. Het word me ondertussen duidelijk dat ik niet alles ga halen wat ik wil. En zit stiekem te kijken naar een zeilschool om daar een paar dagen mee op pad te gaan (..) of toch nog naar Orca's..of toch nog door naar Haida Gwaai of..?

1 comment:

  1. I would really like to find a way to translate this whole blog.... God I love looking at these photo's. Wild. I remember that afternoon up at the trestle. ... thanks to facebook and Peggy who just posted this link to your blog. :)

    ReplyDelete